Er is me gevraagd, als vrijwilliger van Stichting Dierensteun La Vida, me aan u voor te stellen. Mijn naam is Dorien van Tienen-Davids en ik ben sinds 1988 getrouwd met Peter. Wij leerden elkaar kennen bij het pensioenfonds waar wij beiden werkzaam waren. Zeventien jaar heb ik daar gewerkt, begonnen als manusje van alles en na enkele opleidingen als afdelingssecretaresse. Vooral de vele correspondentie en het uitwerken van verslagen vond ik heerlijk om te doen, altijd al dol op taal geweest!

In oktober 1999 kregen wij ons eerste hondje Chico, een chihuahua pup en toen nog een zeldzaamheid. Met vierenhalve maand oud stierf Chico en mede daardoor stortte ik in, toen ik weer opkrabbelde - getroost door Daisy en Skippy, onze hondjes - wist ik één ding: ik wilde er voortaan veel voor mijn beessies zijn én werken met dieren. Ik zei het pensioenfonds vaarwel en ging weer leren: Pensionhouder/Honden-en kattenbesluit. Op 4 oktober 2002 werd ik eerst stagiair en later vrijwilliger bij NDZ te Wassenaar, waar ik t/m oktober 2016 - op verschillende afdelingen - werkzaam ben geweest. Mijn lieve labrador/herder mix Banjo nam ik in 2005 daar op zijn 12de vanuit het asiel mee naar huis. Deed een cursus dierenartsassistente. Daarnaast was ik ook een tijdje bemiddelaar bij Help4Strays. Een collega vrijwilliger nodigde me uit op een Open Dag bij een pension en daar kruiste Donja (toen Azúl) een hondje van La Vida mijn pad. "Een donder, een bliksem, een slag toen ik je zag". Wij adopteerden Donja en zo leerde ik ook Joke kennen en de rest is geschiedenis.

In 2013 heb ik de overstap naar La Vida gemaakt omdat Help4Strays voornamelijk pups bemiddelde, niet echt waar mijn hart ligt. Sindsdien ben ik vrijwilliger bij dit clubje en eind 2018 werd mij gevraagd de FB pagina onder mijn hoede te nemen. Dus terwijl Peggy Sue, ons tweede La Vida schatje, in haar eentje (omdat Saartje ons derde La Vida hondje onlangs is overleden) op de bank haar tukkie doet, ben ik bezig met taal én toch ook met dieren !